Als je bij de mensen te rade zou gaan wat voor hen het beeld is van een perfecte kindertijd, zullen de meesten van hen het idyllische beeld voor zich hebben van buiten spelen met de buurmeisjes- en jongens. Sterker nog: acht van de tien ouders geeft toe dat hun vroegere favoriete activiteiten zich buiten afspeelden. En dit is natuurlijk ook helemaal niet raar: want wat ís er beter dan stoepranden, verstoppertje spelen, voetballen en tikkertje doen met leeftijdsgenootjes die enkel hetzelfde willen als jij? De kinderlijke activiteit de loop laten gaan in het zonnetje is iets dat we allemaal nog steeds wel zouden willen doen.
Echter, de tijden veranderen. Televisies worden gedomineerd door kinderen van absurd jonge leeftijden, mobieltjes worden beter bestuurd door tienjarigen dan door volwassenen en computers en tablets geven kinderen de mogelijkheid om een potje voetbal online te spelen. Dit valt de ouders te verwijten, maar niet enkel: het is moeilijk om deze luxueuze, in deze tijd bijna ‘onmisbare’ spullen te negeren, laat staan uit de buurt te houden van kinderen. Het is makkelijk om ze stil te krijgen door een tablet of een mobieltje in hun hand te schuiven. En ook deze materialistische voorwerpen in ons multifunctionele maar non-communicatieve tijdperk zijn niet de enige factor dat kinderen minder buiten spelen: ook de angst van ouders houdt ze in de armen van het huis.
Ouders hebben toegegeven in onze eenentwintigste eeuw banger te zijn dat er iets met hun kinderen gebeurd dan dat hun ouders zich vroeger zorgen maakten om hun veiligheid. Dit komt voor een groot deel door het feit dat ouders nu vaak allebei werken: vroeger bleven de moeders thuis om voor de kinderen te zorgen, maar tegenwoordig hebben beide ouders een baan. Ze kunnen hierdoor minder goed hun kinderen in de gaten houden, in ieder geval niet constant. In de jaren tachtig putte slechts 8% van de kinderen hun plezier uit schermen, tegenwoordig is dat 36%. Ook geeft 65% van de ouders toe dat hun kinderen half zo weinig buiten spelen als zij vroeger. Als we kijken waarom dit zo is, geeft 32% van de ouders toe dat dat uit veiligheidsmaatregelen is en 19% zegt dat het komt door gebrek aan tijd en 16% zegt dat het komt doordat hun kinderen ‘liever andere dingen doen’.
Tijdens een onderzoek onder 600 ouders die vrijwillig meededen bleek dat de gezondheid van kinderen op het spel staat door een gebrek aan activiteit en blootstelling aan de buitenwereld. Een uur buiten spelen maakt al een groot verschil in de gezondheid van kinderen, volgens een onderzoek vorig jaar van de liefdadigheidsinstelling Play England.
Psychologe Tanya Byron waarschuwt dat kinderen door deze strakgetrokken leventjes een grotere kans hebben later paranoïde te worden wat betreft gezondheid en veiligheid. Daarnaast: wie zegt dat het internet veiliger is dan de straat? Wat je daar tegenwoordig allemaal tegenkomt is gegarandeerd niet allemaal kindvriendelijk.
Vroeger was het normaal dat kinderen vielen, struikelden, hun knieën open haalden, sneetjes kregen en zich stootten. Tegenwoordig worden ze bijna in gevangenschap opgevoed.
Een schrammetje is het einde niet, mensen.
