Een kind krijgen is natuurlijk een spannende en blije gebeurtenis. Wanneer je zwangerschap goed verloopt zal je er ook echt van kunnen genieten. Het kiezen van een naam kan wel voor enige spanning zorgen. Niet altijd zijn de aanstaande ouders het eens over een naam voor de baby. Belangrijk is het ook om samen de spelling van de naam af te spreken. Het wil namelijk weleens gebeuren dat de trotse vader toch door de spanning van de bevalling een foutje maakt tijdens het aangeven van de babynaam. De vader (gehuwd met de moeder) of degene die het kindje wettelijk heeft erkend kan aangifte doen. Dit moet binnen 3 dagen. Het kan natuurlijk zijn dat er geen vader (bekend) is. Dan is degene die bij de bevalling aanwezig was, verplicht om aangifte te doen, bijvoorbeeld de verloskundige, (huis)arts of kraamhulp. Houd er rekening mee dat er bij de aangifte om een legitimatiebewijs wordt gevraagd.
De wetgeving op het gebied van namen is in Nederland wel vrij tolerant. Je hebt veel ruimte om jouw kindje een bijzondere en originele naam te geven.
Wanneer je jouw kindje aan gaat geven bij de burgerlijke stand zijn er 2 regels:
- De naam mag niet ongepast zijn
- De naam mag niet alleen als achternaam in gebruik zijn
De ambtenaar van de burgerlijke stand beslist over de gepastheid van de naam. Dit vraagt van de ambtenaar wel een vrije geest om dit natuurlijk vrij persoonlijk is. Wanneer de ambtenaar de naam ongepast vindt, maar de ouders willen deze naam tóch geven, dan geeft de ambtenaar zelf een naam. Er is een procedure waarbij ouders dan kunnen proberen om de door hun gekozen naam toch toe te laten.
De tweede regel is een beperking die ingevoerd is aan het begin van de 19de eeuw en levert vaker problemen op. Zo betekent dit dat een naam als Thomas wel wordt geaccepteerd, maar een naam als Jansen niet. Thomas is namelijk zowel een voor- als achternaam. De naam Jansen is absoluut niet in gebruik als voornaam.
Het aantal namen dat gegeven mag worden is geheel aan de kersverse ouders. Maar een extreem aantal namen zou als ongepast kunnen worden beschouwd. Ook andere spellingsvormen zijn geen enkel probleem. In andere landen zijn er lijsten met regels hoe de naam gespeld dient te worden, om deze reden blijft de Nederlandse namenschat groeien.
Sinds 1 juli 1999 bestaat de mogelijkheid om een doodgeboren kindje een naam te geven. Dit kan na een zwangerschap van ten minste 180 dagen. Tot die tijd werd “levenloos aangegeven van mannelijk/vrouwelijk geslacht” in het trouwboekje bijgeschreven.